How leader’s self-criticism can influence employees’ creativity, voice and resistance to change through politics perceptions

Abstract

Ο κάθε ηγέτης αποτελεί την κύρια δύναμη αλλαγών σε μία επιχείρηση δεδομένου του καθοριστικού ρόλου που παίζει στη διαχείριση του ανθρώπινου παράγοντα. Οι πεποιθήσεις, οι συμπεριφορές και οι πράξεις του είναι ικανές να αλλάξουν ριζικά την συμπεριφορά, την απόδοση και την αποτελεσματικότητα των ατόμων της ομάδας που είναι υπεύθυνος. Θα πρέπει, επομένως, να κάνει οτιδήποτε είναι αναγκαίο ώστε να είναι στη θέση να βοηθάει την ομάδα του να πετυχαίνει τα επιθυμητά εργασιακά αποτελέσματα. Έτσι, οι εταιρείες θα είναι καλύτερα προετοιμασμένες στις συχνές αλλαγές του περιβάλλοντος και θα μπορούν να αποκτούν το πολυπόθητο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους.Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τα εις βάθος μελετημένα διάφορα γενικά ηγετικά στυλ. Σε αυτή την έρευνα, όμως, θα ασχοληθούμε με μία συγκεκριμένη ηγετική συμπεριφορά η οποία δεν έχει μελετηθεί σχολαστικά από την επιστημονική κοινότητα. Η συμπεριφορά αυτή είναι η αυτοκριτική του ηγέτη ενώπιων των ατόμων της ομάδας του.Ο ηγέτης θα δούμε ότι θα είναι, μέσω της πράξης της αυτοκριτικής, συνεπώς, στη θέση να ελέγχει τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές των υφισταμένων του μέσω μιας δικής του συμπεριφοράς οδηγώντας σε επιθυμητά εργασιακά αποτελέσματα και σε θετικότερες αντιλήψεις για το εργασιακό τους περιβάλλον. Στη συγκεκριμένη έρευνα θα εξετάσουμε εν ολίγοις, την επιρροή της αυτοκριτικής του ηγέτη στην Δημιουργικότητα, τη Φωνή ή αλλιώς την ενεργό συμμετοχή στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων και την Αντίσταση στην Αλλαγή. Τέλος, θα εξετάσουμε τα POPs ως την υπό εξέταση ενδιάμεση μεταβλητή μεταξύ της αυτοκριτικής του ηγέτη και των τριών προαναφερθέντων εργασιακών αποτελεσμάτων και αυτό διότι, θέλουμε επιπλέον να αναζητήσουμε τη σχέση μεταξύ της ηγεσίας, του πλαισίου στο οποίο λαμβάνει χώρα και των εργασιακών αποτελεσμάτων.

Leader's beliefs, behaviors and actions are capable of radically altering the behavior, performance and effectiveness of the individuals in the group who is responsible. Leader should therefore do what is necessary to be able to help its team achieve the desired work results. Thus, companies will be more prepared concerning the frequent environmental challenges and be able to gain the valuable competitive advantage.This can be achieved by the in-depth studied leadership styles. However, this research will deal with a particular leadership behavior that has not been thoroughly studied by the scientific community. This behavior is the self-criticism of the leader in front of the individuals in its group.The leader will be able to control the feelings and behaviors of its constituents through one's own behavior, leading by this way to desirable job outcomes. In this research we will examine the influence of leader’s self-criticism on Creativity, Voice, and Resistance to Change. Finally, we will look at POPs as the intermediate variable from one's self-critical leader and the three aforementioned job outcomes. This last connection is being searched because we also want to look at the relationship between leadership, the context in which it takes place and job outcomes.To address my goals, I conducted an online survey (N= 120) using Prolific Academic - an online labor marketplace. I demonstrated that Leader’s Self-Criticism has a positive indirect effect on employees Voice and a direct effect on POPs and that the later acts as a mediator variable.The theoretical and managerial implications of the findings are discussed in relation to Organizational Change, Leadership and Positive Psychology movement.The last two parts, of the survey, include some suggestions for future research with huge managerial and theoretical implications and a quick view of the whole survey.